2009/2010

Ik wens iedereen een heel fijne en gezellige jaarwisseling. Voorzichtig met vuurwerk zodat je in 2010 ook nog aan elke hand 5 vingers hebt, 2 ogen om mee te kijken en 2 oren om mee te horen.

Ik wens je in het nieuwe jaar
veel vreugde en zonneschijn,
zodat je elke dag opnieuw
tevreden en gelukkig kunt zijn.

Week 53.

Een vriend(in) is iemand die het lied van je hart kent en het opnieuw kan zingen als jij het vergeten bent!

Kerstwens

Ik wens een ieder een kerst vol vrede,
een nieuwjaar zonder verdriet of tegenslag.
Mogen de dagen, weken, maanden,
gevuld zijn met liefde en een lach.

Week 52

Misschien heb je moeilijke momenten nodig om daarna het geluk beter te kunnen proeven.....

Goede feestdagen!

Mijn innerlijke mens

In mij zit een stukje mens
dat me op mijn nummer zet
als ik weer eens doordraaf,
teveel op zorgen let.
Dat stukje mens spreekt me dan aan,
of ik dat nog af wil leren
of dat ik de voorkeur geef
aan zorgelijk obsederen.
Dat stukje mens zet me aan het denken,
laat me wikken en wegen.

En het is echt waar,
daarna kan ik er weer beter tegen.
Kom je ook wel eens te dicht bij je eigen grens,
praat dan eens met je innerlijk mens.

Week 51

Er is geen sterkere levenskracht dan de kracht van de liefde; je omringt te weten met mensen die van je houden is een zegen.

Vriendschap

Een oude man keerde zich naar mij en vroeg: "Hoeveel vrienden heeft u?" Ik antwoordde: "Hoezo? Ik schat zo’n 30…40..." Ik noemde er een paar op. Langzaam stond hij op en schudde meewarig zijn hoofd. "U bent een gelukkig mens dat u zoveel vrienden heeft." zei hij. "Maar denk eens goed na over wat je nu zegt, want er is zoveel dat je nog niet weet.
Een vriend is niet zomaar iemand die u vriendelijk groet ...... Een vriend is een zachte schouder waar je zacht op kunt huilen, een put waar je al je zorgen in kunt gooien. Iemand de je weer op kan beuren. Een vriend is iemand die je omhoog kan trekken vanuit je wanhoop, vanuit het duister. Daar waar al je andere zogenaamde vrienden je achter hebben gelaten. Een ware vriend is je bondgenoot die niet van je zal wijken, die je niet kunt kopen. Een stem die je naam in leven houd als anderen die allang zijn vergeten. Maar boven alles heeft een vriend een groot hart, is een rots waar je altijd op kunt bouwen. Uit het hart van een vriend komt de grootste liefde aller tijden voort.
Dus… denk nog maar eens goed over mijn woorden na, want elk woord wat ik zei is waar. En geef me dan nog eens een antwoord, m’n kind: Hoeveel vrienden heb jij?"
En daar stond hij dan en keek me aan, wachtend op mijn antwoord. En zachtjes zei ik: "Als ik geluk heb … dan maar één...."

Week 50.

Soms denken mijn gedachten sneller dan ik wens; dan maak ik wel eens fouten, maar dáárvoor ben ik mèns.....

Wil je?

Niemand hoopt op deze manier oud te worden maar ik zie het om me heen gebeuren. Mocht het mij ooit overkomen.......wil je dan......?

Als ik zó oud geworden ben
dat ik geen mens meer herken,
en niet eens jouw naam meer weet,
pak dan mijn hand even beet
en zeg me gedag,
laat me voelen dat je me mag,
geef me nog één keer een zoen,
wil je dat voor me doen?
Wellicht dat ik het gevoel herken,
dat ik voor iemand, iemand ben.....

Ramses Shaffy

En hij gíng z'n eigen gang.......vandaag overleden op 76jarige leeftijd.

http://www.youtube.com/watch?v=7Y9hN6awXEQ

Week 49

Soms zijn tranen je beste vrienden, al vecht je er tegen als tegen een vijand.

Wat ik niet zeggen kan
en niet kan schrijven,
zal, ergens diep in mij,
tóch bij me blijven.
Ongehoord,
maar in een lieve duisternis,
verbergt zich iets
wat meer dan woorden is.

Mijn dochter

Of ze het leuk zal vinden weet ik niet maar dit stukje gaat over mijn dochter......
Nu weet ik best dat alle moeders hún kind(eren) het knapst, het leukst, het meest bijzonder vinden maar deze moeder is echt wel een beetje (erg) trots op haar dochter.
Een paar jaar geleden is ze (samen met wat toen nog haar vriend was) naar Amerika geweest om mijn zusje met haar gezin daar op te zoeken. Daar maakte ze kennis met het fenomeen "scrappen". Kort gezegd; op een speciale manier foto's inplakken én kaarten maken (Oei.....hier ga ik vast commentaar op krijgen) NIET te vergelijken met 3D kaarten maken want dán maak je een nog ergere fout dan ik.
Maar goed.....wat als een leuke hobby begon is onderhand uitgegroeid tot wel iets meer dan dat. Ze is al bij verschillende sites als designer aan het werk. Zo ook bij iemand die een paar bladen uitgeeft en.......jawel......dit weekend met haar derde boek op de markt is gekomen. En ook daar staat werk van mijn dochter in. Mag je als moeder toch wel een beetje trots op zijn?
En voor alles wat ik hier verkeerd heb gezegd mag ze me corrigeren, dat zie ik dan wel. En jullie ook natuurlijk.......
Maar één ding valt niet te corrigeren......dat deze moeder trots is op wat haar dochter in de loop van de tijd al gepresteerd heeft.
Wil je er meer van zien? Dat kan.......http://scraps-n-stuff.blogspot.com/
(klik op de foto voor een vergroting)

Week 48

Daarom hebben wij die handen en die armen;
om, als het koud wordt rond het hart, elkaar te verwarmen.

Mijn "oppashond"...

Toen mijn zoon een paar jaar geleden nog thuis woonde heeft hij een pup gekregen. Hij werkt in de beveiliging en zijn grote wens was al heel lang om hondengeleider te worden. Na veel trainen en het examen gehaald te hebben was het dan zo ver.....gecertificeerd hondengeleider. De hond mag dus mee als er gewerkt gaat worden. Maar heel af en toe komt het voor dat er werk is waar geen hond bij aanwezig kan zijn, zoals bijvoorbeeld een dienst in een ziekenhuis. En dan kom ik in beeld.....ik mag dan een dagje (of 2 of 3) oppassen. Heerlijk is dat, want reken maar dat ik Boy gemist heb toen mijn zoon het huis uit ging. Zo ook de afgelopen week.....de baas kon lekker z'n gang gaan en ik zorgde wel voor Boy. Maar vanmiddag was het weer uit met de pret.....hond en baas zijn weer sámen aan het werk. En ik? Ik kom weer thuis in een leeg huis...geen kwispelende hond die laat merken blij te zijn dat je er weer bent. En morgenochtend is er niemand die onder aan de trap staat te dribbelen omdat er een plas gedaan moet worden. Maar dan zie ik al die hondeharen......pfff, de stofzuiger glimlacht alweer. En dan denk ik stiekem: "t is goed zo".......
Tot de volgende keer.....en dan begint alles weer van voor af aan......

Mijn wens.....

Ik wens je een mens
die je sterkte geeft als je eenzaam bent

Ik wens je een mens
die een stukje met je meeloopt op je weg

Ik wens je een mens
die je dat laat merken met een lief gebaar

Zó maak je vriendschap waar

Week 47

Routeplanners; ze sturen je overal heen, maar je levensweg kennen ze niet.

Herfst

Herfst (of najaar) is een van de vier seizoenen. De herfst loopt (ten noorden van de evenaar) officieel van 21 september t/m 20 december, maar het astronomisch bepaalde begin van de herfst is de herfstnachtevening (rond 23 september op het noordelijk halfrond en rond 20 maart op het zuidelijk halfrond). De zon gaat dan door het herfstpunt en de dag en de nacht zijn nagenoeg even lang. De herfst eindigt met de winterzonnewende (rond 22 december op het noordelijk halfrond en rond 21 juni op het zuidelijk halfrond).Om praktische redenen begint de meteorologische herfst eerder, op 1 september op het noordelijk halfrond en op 1 maart op het zuidelijk halfrond. Deze duurt dan tot 1 december respectievelijk 1 juni.
Tijdens de herfst verliezen planten (o.a. loofbomen) hun bladeren. In de herfst wordt het flink kouder dan in de zomer, hoewel er periodes met warmte kunnen optreden, de zogenaamde nazomer.
Tja...de herfst, je moet er maar van houden; korte dagen, donker en triest, nattigheid en wind.....niet echt mijn pakkie an. Maar één troost heb ik......het wordt óók weer voorjaar.

Week 46

Er zijn van die momenten, die passen niet in een album; die passen alleen in je hart.

Dit ben ik.....

De vis is een emotioneel mens. Emoties spelen een grote rol in zijn/haar leven. Het zijn echter niet alleen de eigen emoties die zo'n grote rol spelen, ook de emoties van andere mensen om de vis heen hebben veel invloed op hem/haar. Dat komt vooral omdat de vis sterk emotioneel communiceert. De vis voelt zich als het ware in, in de andere persoon. Voor andere mensen die zijn/haar ondersteuning nodig hebben kan dat bijzonder prettig zijn. De interesse van de vis gaat namelijk niet alleen uit naar het begrijpen van andere mensen, als het mogelijk is wil hij/zij die mensen ook graag helpen. Voor de vis kan dat echter heel lastig zijn. Als mensen zich bijvoorbeeld verdrietig voelen, neemt de vis die gevoelens gemakkelijk over en kan hij/zij zich daardoor ook verdrietig gaan voelen. Heeft de vis echter optimistische en opgewekte mensen in zijn/haar omgeving, dan zal de vis ook die gevoelens overnemen en plezier hebben. De vis moet zichzelf dan ook regelmatig wat tijd gunnen om samen te zijn met mensen die hem/haar in een positieve en opgewekte stemming brengen. Het is belangrijk dat de vis beseft dat ieder mens uiteindelijk zijn/haar eigen verantwoording moet dragen en dat niet de vis verantwoordelijk is voor andere mensen. De vis is vaak moeilijk in te schatten en te begrijpen voor andere mensen. Vaak heeft een vis zelfs moeite om zichzelf te begrijpen. Dat zou best eens voort kunnen komen uit het feit dat de gevoelens van andere mensen zo gemakkelijk worden overgenomen door de vis en hij/zij daardoor niet meer weet wat nu eigenlijk van de vis zelf is en wat van andere mensen is overgenomen. Het is belangrijk dat de vis in de loop van zijn/haar leven meer inzicht verwerft in zijn/haar eigen gevoelens en dat de vis uitzoekt wat belangrijk voor hem/haar is. Pas dan zal de vis echt in staat zijn om een emotioneel evenwicht te scheppen en hoe raar het ook lijkt, dan zal hij/zij nog beter in staat zijn andere mensen te helpen en mogelijk zal dan ook het niet al te grote zelfvertrouwen van de vis toenemen, waardoor hij/zij beter in staat zal zijn voor zichzelf op te komen.

Onvoorstelbaar.

Stel je voor dat je je nog iets van voor je geboorte kon herinneren.......Je leefde in een besloten ruimte, binnen de beveiligende wanden van het moederlichaam, en je wist niet beter dan dat dit het leven was: drijven in het vruchtwater, gevoed worden via de navelstreng.Hoe het daarbuiten zou zijn? Elke voorstelling was onmogelijk.....
Toen gebeurde er iets, iets beangstigends. Je raakte op drift, je werd uit dat veilige en besloten bestaan naar buiten gewerkt. Hoe zou het daar zijn? Wat stond je te wachten? Alles wat je had raakte je kwijt. En je schreeuwde het uit van angst!Pas daarna gebeurde het: je vond wat je je niet had kunnen voorstellen en waarvan je het bestaan niet wist: lucht om te ademen, licht in je ogen, geluiden, handen, mensen. Een moeder, een vader. En wat verlies leek werd winst.
Zo zou het met onze dood kunnen zijn: geboren worden, tot nieuw leven gewekt in een onvoorstelbare wereld!

Week 45

Vanaf vandaag kun je hier elke week een spreuk of wijsheid vinden. Niet dat ik denk dat ik zoveel wijsheid in pacht heb maar het zijn spreuken/wijsheden die ik in de loop van de tijd verzameld heb omdat ze me op de één of andere manier aanspreken.


Als we écht van andere mensen houden, dan geven we om hen, niet voor onszelf, maar gewoon omdat ze bestaan.

Zó lief.....

Gisteren sinds heel lange tijd weer eens een dagje naar de dierentuin geweest.
En wat troffen we het ontzettend......er was pas een baby-chimpanseetje geboren en moeder en baby waren bovendien nog buiten ook. Als je daar dan een poosje naar zit te kijken zou je zomaar kunnen geloven dat er toch ergens een familieband bestaat tussen deze apen en ons.....hahaha....
We hadden het geluk te kunnen aanschouwen hoe de baby dronk bij de moeder. De moeder die zo ontzettend zorgzaam was. Een aai over het bolletje van de baby...tussendoor even een kusje en een knuffeltje. Ongelooflijk hoeveel liefde daar uit sprak. Ontroerend om te zien.
Je zou bijna vergeten dat er nog heel veel andere prachtige dieren te zien waren.
(klik op de foto voor een vergroting)

Bedankt...

Voor een lief mens;

Dank je wel, geleende schouder
dat ik even leunen mocht
dat ik even klein mocht wezen
dat een hand de mijne zocht.

Dank je wel, troost zonder woorden
voor het simpele, stille zijn
voor het trachten mee te dragen
van mijn onmacht en mijn pijn.

Rust zacht

Vandaag ben ik naar de begrafenis geweest van een bewoner van ons huis. Ze was óók de oma van mijn schoonzoon.....beetje dubbel dus. Lang heb ook ik haar mogen verzorgen en ik heb met eigen ogen kunnen zien hoe haar gezondheid achteruit ging. Zowel lichamelijk als ook geestelijk. Haar sterven geeft verdriet.....maar het is goed zo.

Sterven deed je niet ineens
maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je stierf
't is gek, maar die vergeet je.
Het is je dikwijls zelf ontgaan
je zei: "ik ben wat moe"
en vorige week opeens
was je aan je laatste beetje toe.....

De legende van de doornvogels.....

There's a legend about a bird...which sings just once in its life more sweetly than any other creature on the face of the earth.From the moment it leaves the nest it searches for a thorn tree and doesn't rest until it's found one.There singing among the savage branches,it impales itself upon the longest,sharpest spine.And dying it rises above it's one agony to out-carol the lark and the nightingale and the hole world stills to listen and God in his Heaven smiles.For the best is bought only at the cost of great pain or so says the legend...but when we press the thorn to our brest we know...we understand...but still we do it....we still do.....

http://www.youtube.com/watch?v=DI00mcMC_fA

Er is een Keltische legende over een vogel die slechts één keer in zijn leven zingt, stralender dan welk ander levend wezen op aarde. Vanaf het moment dat hij zijn nest verlaat zoekt hij rusteloos naar een doornboom. Heeft hij die eenmaal gevonden, dan spiest hij zichzelf tussen de wilde takken op de langste en scherpste doorn. Stervend stijgt hij boven zijn doodsstrijd uit in een lied dat dat van leeuweriken en nachtegalen overtreft. Een niet te evenaren gezang dat hij met zijn leven bekoopt. Maar de hele wereld luistert stil en God glimlacht. Want het beste is alleen ten koste van de grootste smart te verwerven... Zo zegt de legende het tenminste..........

haar verdriet

onzichtbaar
zijn haar tranen
moedig houdt zij
zich staande
met een
stralende lach
deelt zij
haar warmte
ondanks
ijzige kou
onzichtbaar
haar verdriet
alleen zij
weet waarom.....

Mens zijn

Dit gedichtje heeft me geraakt......omdat ik ervaren heb dat er zulke mensen bestaan. Mensen die écht om mensen geven en die je soms niet eens ontmoet hebt.....waarmee je op een andere manier in contact kwam en tóch vriendschap en warmte aan je geven. Heel bijzonder.....


Mens zijn is...
medemens willen zijn
bij en naast de ander
deelgenoot zijn
van vreugde en verdriet
van onzekerheid
van blijdschap en herstel

Mens zijn is...
vechten met de ander
eigen grenzen ervaren
leren spreken
leren zwijgen
samen delen
samen weten:
je hoort bij elkaar

Mens zijn is...
ogen en oren hebben
om elkaar te ontdekken
iedere dag op nieuw
voeten om naar elkaar toe te gaan
handen om te geven
en te helpen
een hart hebben
om elkaar lief te hebben

Daarom...
leer spreken
leer zwijgen
verdraag, troost
en accepteer
leer vergeven
het verkeerde
in de ander
én jezelf.

dierendag

Vandaag, 4 oktober, werelddierendag.
"Onze" Boy wordt wel een beetje verwend.....rauw eitje door de brokjes.....een (extra) hondesnoepje.....wat extra aandacht.....ach, zo de gebruikelijke dingen.
Maar dan denk ik even aan een vakantie in Italië een paar jaar geleden. We waren in Pompeï....ontzettend indrukwekkend. Maar Pompeï staat ook bekend om al die honden die daar rondzwerven. Geen baasje om ze vandaag een beetje extra te verwennen. Ze moeten maar weer zien hoe ze vandaag hun kostje bij elkaar scharrelen.
En dan denk ik ook even aan het verhaal van m'n zusje die vier jaar in Amerika heeft gewoond. Ze kwamen daar een zwerfhond tegen......overal rondgevraagd.....geen eigenaar. En dan weet je dat zo'n dier na een bepaalde tijd een spuitje krijgt en voor altijd mag slapen. Dát konden ze dus niet over hun hart verkrijgen en inmiddels hoort Buddy helemaal bij hun gezin......ook mee terug naar Nederland gekomen.
Werelddierendag.....niet alleen voor honden natuurlijk. Maar ach, zo gewoon als wij het vinden om goed voor onze dieren te zijn is dat lang niet overal op de wereld zo.
Eigenlijk zou je willen dat alle dieren het zó goed zouden hebben als Buddy en Boy........toch?

ICE

Ik heb het al eens eerder ergens geplaatst maar vind dit belangrijk genoeg om hier ook weer eens onder de aandacht te brengen. Al hoop ik voor iedereen die dit leest dat het nooit nodig zal zijn.....

ICE : als elke seconde telt In Case of Emergency Een ambulancemedewerker heeft opgemerkt dat heel dikwijls bij een ongeluk, de slachtoffers een GSM bij zich hebben, maar het urgentiepersoneel weet vaak niet welke persoon te contacteren uit deze grote lijst met telefoonnummers. (is ook op het nieuws geweest). Het zou dus een goed idee zijn, mocht er een standaardnaam zijn die overeenstemt met de te contacteren persoon. Hij stelt voor dat iedereen in zijn GSM een adres creëert onder de naam "ICE" (=In Case of Emergency). Onder deze naam sla je het telefoonnummer op van de persoon die moet gecontacteerd worden in geval van nood. "ICE" IS ONDERTUSSEN AL INTERNATIONAAL ERKEND ALS AFKORTING. Vanaf dan weten de politie, de ambulanciers, de dokter, enz... steeds wie ze moeten contacteren. Indien u verschillende nummers wil opslaan, maak dan gebruik van de namen ICE1, ICE2, ICE3 ,... 't Is gemakkelijk te realiseren, kost niets en kan zeker een verschil maken als het snel moet gaan. Creëer nu meteen een ICE-adres met telefoonnummer in je GSM, stuur deze mail door naar zoveel mogelijk personen, dan pas zal deze naam bekend en gebruikt worden.

teken jij ook?

http://www.ziekvangeweldtegendepolitie.nl/index.php?key=nd3j14s229

Vanavond in rondom tien.....alle meningen en argumenten weer langs horen komen, behalve deze......als de jongeren nu eens géén rottigheid uit haalden hoefde de politie niet op te treden. Simpel toch? Maar ja....die drank en drugs hè...
En dan het respect......waar is dat gebleven??? Of is het werkelijk zo dat oom agent respect moet hebben voor de eerste de beste snotneus met een grote waffel? Dacht het niet toch?
Ach ja.....normen en waarden.....hahaha.....

Mijmering....

De avond is gevallen,
de dag komt eindelijk tot rust.
De vogels hebben met z'n allen,
de bloemetjes in slaap gekust.
Mijmerend neem ik de dag door,
er is weer veel gebeurd.
De ondergaande grote zon,
heeft al mijn kleine daden
goed gekeurd......goedgekeurd.

afscheid....

Vandaag heb ik afscheid genomen van een site waar ik eigenlijk al best lang op zat. Het waren m'n eerste stappen om eens wat verder rond te kijken wat er zoal allemaal mogelijk is op het internet.
Heb kennis gemaakt met veel verschillende mensen én er een paar goede vrienden aan over gehouden. Zelfs een keer een meeting meegemaakt wat op zich best leuk was.
En dan toch vertrekken.......dat is zo'n gevoel van...een periode afsluiten. Er zijn veel dingen gebeurd die nu allemaal een plekje hebben gekregen en waarvan ik vind dat die nu wel tot het verleden behoren. Dus ja......een dikke streep onder netlog.

Honden en hun baasje.......baasjes en hun hond...

Wordt er niet gezegd dat honden steeds meer op hun baasje gaan lijken? Of baasjes steeds meer op hun hond? In dit geval de eerste optie......
Mijn zoon heeft een hond, een geweldige twee-éénheid inmiddels. Allebei werkzaam in de beveiliging en door dik en dun de beste maatjes. Nu wil het geval dat Boy (de hond) een nagel van z'n achterpootje afgescheurd had. Aangezien hij toch z'n jaarlijkse enting moest hebben maar even aan de dierenarts laten zien. De enige optie was de nagel in z'n totaal te verwijderen zodat er (net als bij mensen) weer een nieuwe nagel kan groeien. Ai.....voel jij het ook al?
Na afloop vroeg de dierenarts of Boy er ook last van had of had gehad. Het enige wat z'n baasje er van gemerkt heeft was dat het af en toe iets bloedde en Boy er wel eens aan likte. Niet dat hij hinkte of z'n pootje zou ontzien.
"Dan is het wel een harde" was het commentaar. Toen ik dat hoorde schoot ik in de lach.....is z'n baasje niet precies van hetzelfde soort? Niet piepen, gewoon door doen....
En dan is er nóg een overeenkomst tussen die twee......
Een poosje geleden wilde ik graag een mooie foto van Boy maken...vooral z'n kop. Vergeet het maar...zodra hij in de gaten kreeg dat ik het fototoestel pakte was hij foetsie. Zelfs toen ik het na veel bidden en smeken bijna voor elkaar had
was hij het na één foto al zat en kon ik er naar fluiten. Z'n baasje? Die krijg je dus alleen op de foto als hij slaapt...óf je moet het toch wel héél stiekem kunnen.
Ach ja......honden en hun baasje...

Wees wie je wilt zijn
met al je plussen en je minnen
met al je onrust en je pijn
en met je liefde, diep van binnen
met je zorgen, je vertrouwen
met je vreugde en je leed
met wat zich nog zal ontvouwen
en.....met wat je het liefste maar vergeet
met je warmte, je bezieling
en met jouw spontaniteit
met je pracht gevoel voor humor
met je stijl, je waardigheid
wees wie je wilt zijn
dan wint jouw licht aan kracht en gloed
dan zal je stralen vanuit je kern
omdat je dan.....jezelf ontmoet...