maandag 26 oktober 2009

Bedankt...

Voor een lief mens;

Dank je wel, geleende schouder
dat ik even leunen mocht
dat ik even klein mocht wezen
dat een hand de mijne zocht.

Dank je wel, troost zonder woorden
voor het simpele, stille zijn
voor het trachten mee te dragen
van mijn onmacht en mijn pijn.

1 opmerking: