zondag 29 november 2009

Week 49

Soms zijn tranen je beste vrienden, al vecht je er tegen als tegen een vijand.

donderdag 26 november 2009

Wat ik niet zeggen kan
en niet kan schrijven,
zal, ergens diep in mij,
tóch bij me blijven.
Ongehoord,
maar in een lieve duisternis,
verbergt zich iets
wat meer dan woorden is.

maandag 23 november 2009

Mijn dochter


Of ze het leuk zal vinden weet ik niet maar dit stukje gaat over mijn dochter......
Nu weet ik best dat alle moeders hún kind(eren) het knapst, het leukst, het meest bijzonder vinden maar deze moeder is echt wel een beetje (erg) trots op haar dochter.
Een paar jaar geleden is ze (samen met wat toen nog haar vriend was) naar Amerika geweest om mijn zusje met haar gezin daar op te zoeken. Daar maakte ze kennis met het fenomeen "scrappen". Kort gezegd; op een speciale manier foto's inplakken én kaarten maken (Oei.....hier ga ik vast commentaar op krijgen) NIET te vergelijken met 3D kaarten maken want dán maak je een nog ergere fout dan ik.
Maar goed.....wat als een leuke hobby begon is onderhand uitgegroeid tot wel iets meer dan dat. Ze is al bij verschillende sites als designer aan het werk. Zo ook bij iemand die een paar bladen uitgeeft en.......jawel......dit weekend met haar derde boek op de markt is gekomen. En ook daar staat werk van mijn dochter in. Mag je als moeder toch wel een beetje trots op zijn?
En voor alles wat ik hier verkeerd heb gezegd mag ze me corrigeren, dat zie ik dan wel. En jullie ook natuurlijk.......
Maar één ding valt niet te corrigeren......dat deze moeder trots is op wat haar dochter in de loop van de tijd al gepresteerd heeft.
Wil je er meer van zien? Dat kan.......http://scraps-n-stuff.blogspot.com/
(klik op de foto voor een vergroting)

zondag 22 november 2009

Week 48

Daarom hebben wij die handen en die armen;
om, als het koud wordt rond het hart, elkaar te verwarmen.

zaterdag 21 november 2009

Mijn "oppashond"...


Toen mijn zoon een paar jaar geleden nog thuis woonde heeft hij een pup gekregen. Hij werkt in de beveiliging en zijn grote wens was al heel lang om hondengeleider te worden. Na veel trainen en het examen gehaald te hebben was het dan zo ver.....gecertificeerd hondengeleider. De hond mag dus mee als er gewerkt gaat worden. Maar heel af en toe komt het voor dat er werk is waar geen hond bij aanwezig kan zijn, zoals bijvoorbeeld een dienst in een ziekenhuis. En dan kom ik in beeld.....ik mag dan een dagje (of 2 of 3) oppassen. Heerlijk is dat, want reken maar dat ik Boy gemist heb toen mijn zoon het huis uit ging. Zo ook de afgelopen week.....de baas kon lekker z'n gang gaan en ik zorgde wel voor Boy. Maar vanmiddag was het weer uit met de pret.....hond en baas zijn weer sámen aan het werk. En ik? Ik kom weer thuis in een leeg huis...geen kwispelende hond die laat merken blij te zijn dat je er weer bent. En morgenochtend is er niemand die onder aan de trap staat te dribbelen omdat er een plas gedaan moet worden. Maar dan zie ik al die hondeharen......pfff, de stofzuiger glimlacht alweer. En dan denk ik stiekem: "t is goed zo".......
Tot de volgende keer.....en dan begint alles weer van voor af aan......

donderdag 19 november 2009

Mijn wens.....

Ik wens je een mens
die je sterkte geeft als je eenzaam bent

Ik wens je een mens
die een stukje met je meeloopt op je weg

Ik wens je een mens
die je dat laat merken met een lief gebaar

Zó maak je vriendschap waar

zondag 15 november 2009

Week 47

Routeplanners; ze sturen je overal heen, maar je levensweg kennen ze niet.

donderdag 12 november 2009

Herfst


Herfst (of najaar) is een van de vier seizoenen. De herfst loopt (ten noorden van de evenaar) officieel van 21 september t/m 20 december, maar het astronomisch bepaalde begin van de herfst is de herfstnachtevening (rond 23 september op het noordelijk halfrond en rond 20 maart op het zuidelijk halfrond). De zon gaat dan door het herfstpunt en de dag en de nacht zijn nagenoeg even lang. De herfst eindigt met de winterzonnewende (rond 22 december op het noordelijk halfrond en rond 21 juni op het zuidelijk halfrond).Om praktische redenen begint de meteorologische herfst eerder, op 1 september op het noordelijk halfrond en op 1 maart op het zuidelijk halfrond. Deze duurt dan tot 1 december respectievelijk 1 juni.
Tijdens de herfst verliezen planten (o.a. loofbomen) hun bladeren. In de herfst wordt het flink kouder dan in de zomer, hoewel er periodes met warmte kunnen optreden, de zogenaamde nazomer.
Tja...de herfst, je moet er maar van houden; korte dagen, donker en triest, nattigheid en wind.....niet echt mijn pakkie an. Maar één troost heb ik......het wordt óók weer voorjaar.

zondag 8 november 2009

Week 46

Er zijn van die momenten, die passen niet in een album; die passen alleen in je hart.

zaterdag 7 november 2009

Dit ben ik.....


De vis is een emotioneel mens. Emoties spelen een grote rol in zijn/haar leven. Het zijn echter niet alleen de eigen emoties die zo'n grote rol spelen, ook de emoties van andere mensen om de vis heen hebben veel invloed op hem/haar. Dat komt vooral omdat de vis sterk emotioneel communiceert. De vis voelt zich als het ware in, in de andere persoon. Voor andere mensen die zijn/haar ondersteuning nodig hebben kan dat bijzonder prettig zijn. De interesse van de vis gaat namelijk niet alleen uit naar het begrijpen van andere mensen, als het mogelijk is wil hij/zij die mensen ook graag helpen. Voor de vis kan dat echter heel lastig zijn. Als mensen zich bijvoorbeeld verdrietig voelen, neemt de vis die gevoelens gemakkelijk over en kan hij/zij zich daardoor ook verdrietig gaan voelen. Heeft de vis echter optimistische en opgewekte mensen in zijn/haar omgeving, dan zal de vis ook die gevoelens overnemen en plezier hebben. De vis moet zichzelf dan ook regelmatig wat tijd gunnen om samen te zijn met mensen die hem/haar in een positieve en opgewekte stemming brengen. Het is belangrijk dat de vis beseft dat ieder mens uiteindelijk zijn/haar eigen verantwoording moet dragen en dat niet de vis verantwoordelijk is voor andere mensen. De vis is vaak moeilijk in te schatten en te begrijpen voor andere mensen. Vaak heeft een vis zelfs moeite om zichzelf te begrijpen. Dat zou best eens voort kunnen komen uit het feit dat de gevoelens van andere mensen zo gemakkelijk worden overgenomen door de vis en hij/zij daardoor niet meer weet wat nu eigenlijk van de vis zelf is en wat van andere mensen is overgenomen. Het is belangrijk dat de vis in de loop van zijn/haar leven meer inzicht verwerft in zijn/haar eigen gevoelens en dat de vis uitzoekt wat belangrijk voor hem/haar is. Pas dan zal de vis echt in staat zijn om een emotioneel evenwicht te scheppen en hoe raar het ook lijkt, dan zal hij/zij nog beter in staat zijn andere mensen te helpen en mogelijk zal dan ook het niet al te grote zelfvertrouwen van de vis toenemen, waardoor hij/zij beter in staat zal zijn voor zichzelf op te komen.

donderdag 5 november 2009

Onvoorstelbaar.

Stel je voor dat je je nog iets van voor je geboorte kon herinneren.......Je leefde in een besloten ruimte, binnen de beveiligende wanden van het moederlichaam, en je wist niet beter dan dat dit het leven was: drijven in het vruchtwater, gevoed worden via de navelstreng.Hoe het daarbuiten zou zijn? Elke voorstelling was onmogelijk.....
Toen gebeurde er iets, iets beangstigends. Je raakte op drift, je werd uit dat veilige en besloten bestaan naar buiten gewerkt. Hoe zou het daar zijn? Wat stond je te wachten? Alles wat je had raakte je kwijt. En je schreeuwde het uit van angst!Pas daarna gebeurde het: je vond wat je je niet had kunnen voorstellen en waarvan je het bestaan niet wist: lucht om te ademen, licht in je ogen, geluiden, handen, mensen. Een moeder, een vader. En wat verlies leek werd winst.
Zo zou het met onze dood kunnen zijn: geboren worden, tot nieuw leven gewekt in een onvoorstelbare wereld!

zondag 1 november 2009

Week 45

Vanaf vandaag kun je hier elke week een spreuk of wijsheid vinden. Niet dat ik denk dat ik zoveel wijsheid in pacht heb maar het zijn spreuken/wijsheden die ik in de loop van de tijd verzameld heb omdat ze me op de één of andere manier aanspreken.


Als we écht van andere mensen houden, dan geven we om hen, niet voor onszelf, maar gewoon omdat ze bestaan.