Onvoorstelbaar.

Stel je voor dat je je nog iets van voor je geboorte kon herinneren.......Je leefde in een besloten ruimte, binnen de beveiligende wanden van het moederlichaam, en je wist niet beter dan dat dit het leven was: drijven in het vruchtwater, gevoed worden via de navelstreng.Hoe het daarbuiten zou zijn? Elke voorstelling was onmogelijk.....
Toen gebeurde er iets, iets beangstigends. Je raakte op drift, je werd uit dat veilige en besloten bestaan naar buiten gewerkt. Hoe zou het daar zijn? Wat stond je te wachten? Alles wat je had raakte je kwijt. En je schreeuwde het uit van angst!Pas daarna gebeurde het: je vond wat je je niet had kunnen voorstellen en waarvan je het bestaan niet wist: lucht om te ademen, licht in je ogen, geluiden, handen, mensen. Een moeder, een vader. En wat verlies leek werd winst.
Zo zou het met onze dood kunnen zijn: geboren worden, tot nieuw leven gewekt in een onvoorstelbare wereld!