Dit gedichtje heeft me geraakt......omdat ik ervaren heb dat er zulke mensen bestaan. Mensen die écht om mensen geven en die je soms niet eens ontmoet hebt.....waarmee je op een andere manier in contact kwam en tóch vriendschap en warmte aan je geven. Heel bijzonder.....
Mens zijn is...
medemens willen zijn
bij en naast de ander
deelgenoot zijn
van vreugde en verdriet
van onzekerheid
van blijdschap en herstel
Mens zijn is...
vechten met de ander
eigen grenzen ervaren
leren spreken
leren zwijgen
samen delen
samen weten:
je hoort bij elkaar
Mens zijn is...
ogen en oren hebben
om elkaar te ontdekken
iedere dag op nieuw
voeten om naar elkaar toe te gaan
handen om te geven
en te helpen
een hart hebben
om elkaar lief te hebben
Daarom...
leer spreken
leer zwijgen
verdraag, troost
en accepteer
leer vergeven
het verkeerde
in de ander
én jezelf.
zaterdag 10 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat een mooi gedicht zeg!!
BeantwoordenVerwijderenxoxo
Ja heel mooi zus!
BeantwoordenVerwijderen