Een oude man keerde zich naar mij en vroeg: "Hoeveel vrienden heeft u?" Ik antwoordde: "Hoezo? Ik schat zo’n 30…40..." Ik noemde er een paar op. Langzaam stond hij op en schudde meewarig zijn hoofd. "U bent een gelukkig mens dat u zoveel vrienden heeft." zei hij. "Maar denk eens goed na over wat je nu zegt, want er is zoveel dat je nog niet weet.
Een vriend is niet zomaar iemand die u vriendelijk groet ...... Een vriend is een zachte schouder waar je zacht op kunt huilen, een put waar je al je zorgen in kunt gooien. Iemand de je weer op kan beuren. Een vriend is iemand die je omhoog kan trekken vanuit je wanhoop, vanuit het duister. Daar waar al je andere zogenaamde vrienden je achter hebben gelaten. Een ware vriend is je bondgenoot die niet van je zal wijken, die je niet kunt kopen. Een stem die je naam in leven houd als anderen die allang zijn vergeten. Maar boven alles heeft een vriend een groot hart, is een rots waar je altijd op kunt bouwen. Uit het hart van een vriend komt de grootste liefde aller tijden voort.
Dus… denk nog maar eens goed over mijn woorden na, want elk woord wat ik zei is waar. En geef me dan nog eens een antwoord, m’n kind: Hoeveel vrienden heb jij?"
En daar stond hij dan en keek me aan, wachtend op mijn antwoord. En zachtjes zei ik: "Als ik geluk heb … dan maar één...."
zaterdag 12 december 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Gelukkig heb je naast die ene vriend...... nog meer mensen om je heen! ;-)
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven hoor!!
xoxo
die ene vriend is dan ook een echte vriend.
BeantwoordenVerwijderenxxx....johan
Tja, echte vrienden zijn helaas zeldzaam!
BeantwoordenVerwijderen