HERFSTSTORM......

Zoals het in deze tijd van het jaar buiten kan stormen, zo "stormt" het momenteel ook haast een beetje in mijn hoofd.
Sinds enige tijd sta ik nu ingeschreven bij een reintegratiebureau en heb ik een heuse coach toegewezen gekregen. Deze coach zal mij gaan begeleiden bij het vinden van een nieuwe baan. Dat dit naar alle waarschijnlijkheid niet binnen de Saxenburgh-groep zal zijn dat vind ik toch wel iets moeilijker dan ik had gedacht. 't Is immers in de afgelopen 12 jaar zo'n heerlijk vertrouwd plekje geworden. Maar wie weet hoeveel leuks er "buiten" nog te vinden is.
Sinds ik mij half juni ziek heb moeten melden, heb ik nog altijd op de afdeling gewerkt. Therapeutisch wel te verstaan......veel tijdrovende klusjes voor de collega's zodat zij hun tijd aan het echte werk konden besteden. Tot een week of drie geleden......."men" vond het beter dat ik wat meer afstand nam van de afdeling én de collega's. Oke, het feit lag er immers ook al dat ik volledig uit de zorg was.....dan ook maar helemaal dus. Sindsdien ben ik ondersteunend werkzaam in het winkeltje van Oldenhaghen. Niet alleen in de winkel maar ook achter de schermen.....bestellingen doen, prijzen invoeren in het computersysteem en meer van dat soort klusjes. Begin ik daar net lekker m'n draai in te vinden heeft "men" weer iets nieuws bedacht voor mij.....
In het ziekenhuis in Hardenberg, wat ook bij de Saxenburgh-groep hoort, heeft men een klus in het archief die nu door een duur-betaalde kracht gedaan wordt en wat dus wel eens iets voor mij kon zijn. Welja, weer een stukje heel andere ervaring en bovendien een kans om me ook daar bekend te maken. Je weet per slot maar nooit waar het goed voor kan zijn. Want uiteindelijk moeten we toch weer zover zien te komen dat ik in een leuke nieuwe baan weer aan de slag kan.
Fijne collega's achterlaten is best moeilijk, maar we blijven positief en proberen met veel optimisme vooruit te kijken. Leven bij de dag, uiteindelijk weet toch niemand wat de toekomst zal brengen.
Oma geworden......heel dit gedoe.......drie maanden behoorlijk intensief meedoen met een training voor fibromyalgie........zorgen voor (en soms om) mijn 87-jarige moeder......nóg eens oma worden......tja, dat geeft af en toe een kleine herfststorm in m'n hoofd.......