los laten

Soms heb ik er moeite mee afscheid te nemen van mensen....ze los te laten. Vandaag stuitte ik op deze tekst;

When people walk away from you, let them go.
Your destiny is never tied to anyone who leaves you
and it doesn't mean they are bad people.
It just means that their part in your story is over.....

Afscheid van de zomer....

Ligt dat nou aan mij of duurt die zomer elk jaar een stukje korter? Ik kan niet zeggen dat ik het gevoel heb van een heerlijk lange, warme droge zomer genoten te hebben. Of ligt dat aan het feit dat ik laat vakantie had? Hoe dan ook......ik baal er flink van dat we zomaar weer stilletjes de herfst in glijden. En de mensen die mij ook maar een beetje kennen weten wat dat voor mij betekent.....een gevecht tegen.....ja wat eigenlijk? Lange donkere dagen, veel regen, wind en kou. Een héél lange tijd voor de boeg hebben voordat het maar weer een beetje op voorjaar gaat lijken. Gezellig maken met kaarsjes en weet ik wat nog meer? Helaas, dat werkt echt niet bij mij, ik blijf het een akelige tijd vinden en ik heb nog steeds geen recept gevonden om daar iets aan te kunnen veranderen. Wat kan ik in die sombere dagen terugverlangen naar: zomaar lekker naar buiten lopen, in het zonnetje genieten van alles wat er te zien is, vrolijke mensen die de terrasjes overbevolken, zomaar een middagje aan het water zitten. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Vandaag begint het er aardig op te lijken; 't is donker, het regent en het waait, net als in de herfst. Maar als het goed is krijgen we morgen nog een toegift van de zomer, en die is voor mij! Ik hoop één ding: dat er nog een paar meer van die toegiften komen.....ik moet er nog even aan wennen hoor dat de zomer om is. Pfff, TWEE weken geleden kwam ik pas terug van vakantie......niet te geloven toch?
Tja, de herfst en ik.....vriendjes zullen we NOOIT worden.